เปรต ทุ สะ นะ โส ภาพพม่าครับ
เปรต ผู้กล่าวคำว่า "ทุ สะ นะ โส" ดูคำในภาษาพม่าครับ ตัวอย่างของการละเมิดศีลข้อ กาเม
ขอโอกาสเล่า เนื่องจากเคยเป็นเด็กวัดมาก่อน
"เรื่องปรากฏใน อรรถกถา เปตวัตถุ มหาวรรคที่ 5 บุตรเศรษฐี ผู้ตายไปเป็นเปรต"
ขอสรุปความเป็นภาษาชาวบ้าน
พระราชาปเสนทิโกศล ผู้ครองเมืองโกศล ได้เห็นเมียชาวบ้าน ก็เกิดจิตพิศวาส หาทางกลั่นแกล้งสามีของเขาให้ได้อาญา เพื่อเอาตัวภรรยานางนั้นมาเป็นของตน ... ตกดึกคืนหนึ่งได้ยินเสียงร้องหวีดหวิวของเปรต สี่คำ คือคำว่า "ทุ สะ นะ โส" ในเวลาไล่เลี่ยกัน พระราชาปเสนทิโกศล เกิดขนพองสยอมเกล้า และกลัวมาก
ตอนแรกพระราชาสั่งให้จับสัตว์และคนมาบูาชายัญญ์ ตามคำแนะนำของ ปุโรหิต ภายหลังจึงได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าตามคำขอของพระนางมัลลิกาเทวี ผู้เป็นพระมเหสี
เมื่อนั้น พระศาสดาจึงได้ขยายความว่า "เปรตสี่ตน ตกอยู่ในนรก เมื่อครบเวลาก็โผล่พ้นขอบปากนรกมาหน่อยหนึ่ง แล้วอยากจะเปล่งคำแสดงความทุกข์ของตน ก็กล่าวได้แต่เพียงคำต้น แล้วเท่านั้น ก็ผุดดิ่งลงก้นนรกเช่นเดิม" คำ ทุ สะ นะ โส จึงเป็นคำ ต้น ของคำที่เหลือ ที่เปรตสี่ตนนั้นประสงค์นะพูด บอกความทุกข์ทรมานของตน เท่านั้น
เปรตสี่ตนนั้น ทราบว่า เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ เป็นลูกเศรษฐี ประเภทเพล์บอย สี่สหาย มัวเมาอยู่แต่ในกาเมถุน ประเภทเข้าวัดกับกิ๊ก (เท่าน้น) เมื่อตายไป จึงไปเกิดเป็นเปรต ดังว่าโดยย่อฉะนี้
หมายเหตุ
รายละเอียดให้คนคำว่า "ทุ สะ นะ โส" ในอินเทอร์เน็ต มีเพียบเลย
มีบางสำนักนำคำ ทุ สะ นะ โส เป็นบริกรรม ภาวนา ด้วย .. น่าจะมีเหตุผลดี ๆ ประกอบ ที่ยังไม่ได้ถาม
ขอโอกาสเล่า เนื่องจากเคยเป็นเด็กวัดมาก่อน
"เรื่องปรากฏใน อรรถกถา เปตวัตถุ มหาวรรคที่ 5 บุตรเศรษฐี ผู้ตายไปเป็นเปรต"
ขอสรุปความเป็นภาษาชาวบ้าน
พระราชาปเสนทิโกศล ผู้ครองเมืองโกศล ได้เห็นเมียชาวบ้าน ก็เกิดจิตพิศวาส หาทางกลั่นแกล้งสามีของเขาให้ได้อาญา เพื่อเอาตัวภรรยานางนั้นมาเป็นของตน ... ตกดึกคืนหนึ่งได้ยินเสียงร้องหวีดหวิวของเปรต สี่คำ คือคำว่า "ทุ สะ นะ โส" ในเวลาไล่เลี่ยกัน พระราชาปเสนทิโกศล เกิดขนพองสยอมเกล้า และกลัวมาก
ตอนแรกพระราชาสั่งให้จับสัตว์และคนมาบูาชายัญญ์ ตามคำแนะนำของ ปุโรหิต ภายหลังจึงได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าตามคำขอของพระนางมัลลิกาเทวี ผู้เป็นพระมเหสี
เมื่อนั้น พระศาสดาจึงได้ขยายความว่า "เปรตสี่ตน ตกอยู่ในนรก เมื่อครบเวลาก็โผล่พ้นขอบปากนรกมาหน่อยหนึ่ง แล้วอยากจะเปล่งคำแสดงความทุกข์ของตน ก็กล่าวได้แต่เพียงคำต้น แล้วเท่านั้น ก็ผุดดิ่งลงก้นนรกเช่นเดิม" คำ ทุ สะ นะ โส จึงเป็นคำ ต้น ของคำที่เหลือ ที่เปรตสี่ตนนั้นประสงค์นะพูด บอกความทุกข์ทรมานของตน เท่านั้น
เปรตสี่ตนนั้น ทราบว่า เมื่อครั้งเป็นมนุษย์ เป็นลูกเศรษฐี ประเภทเพล์บอย สี่สหาย มัวเมาอยู่แต่ในกาเมถุน ประเภทเข้าวัดกับกิ๊ก (เท่าน้น) เมื่อตายไป จึงไปเกิดเป็นเปรต ดังว่าโดยย่อฉะนี้
หมายเหตุ
รายละเอียดให้คนคำว่า "ทุ สะ นะ โส" ในอินเทอร์เน็ต มีเพียบเลย
มีบางสำนักนำคำ ทุ สะ นะ โส เป็นบริกรรม ภาวนา ด้วย .. น่าจะมีเหตุผลดี ๆ ประกอบ ที่ยังไม่ได้ถาม
Comments
Post a Comment