เทียบกับพยัญชนะพม่า-ไทย ใช้ พยัญชนะวรรค เป็นฐาน

เคยสงสัยไหมครับว่า ตัวอักษรพม่า เทียบกับภาษาไทยแล้ว เหตุใดจึงตรงกับตัวโน้น ต้วนี้
"พยัญชนะวรรค" นี่แหละครับคือคำตอบ 

ว่ากันว่า ทั้งพม่ากับไทย มี "แม่ตัวอักษร" แหล่งเดียวกัน
นั่นคือ "พราหมนี" จากอินเดีย จึงเทียบกับพยัญชนะวรรคลงตัวพอดิบพอดี..
จัดเป็นวรรคนั้นตามฐานทีเกิดของเสียง พยัญชนะที่เกิดจากฐานเดียวกัน ก็จัดอยู่ในวรรคเดียวกัน

...พยัญชนะ วรรคของพม่า ที่ตรงกับอักษรไทย หลายตัวออกเสียงเป็นตัวอื่น เช่น ส ออกเสียงเป็น ต
โดยเสียงคนพม่าแท้ ๆ แต่ในการอ่านภาษาบาลี อักษรพม่าทุกตัวจะตรงกับพยัญชนะไทย ในวรรค จึงเห็นประโยชน์ของการเรียนพยัญชนะวรรคโดยสรุปได้ดังนี้

1. ซ้อนพยัญชนะในภาษาพม่า จะซ้อนกันเฉพาะในพยัญชนะวรรคของตนเท่านั้น เหมือนกับพยัญชนะสังโยคในภาษาบาลี ที่ซ้อนกันเฉพาะในวรรคของตน
2. การเขียนคำเฉพาะในภาษาไทยด้วยตัวอักษรพม่า "ใช้เทียบตัวอักษร" ตามวรรค ( อนุมานจากที่เห็นเป็นส่วนใหญ่)
3. อ่านภาษาบาลีในตัวเขียนพม่า ได้ตรงตัวพยัญชนะไทย เช่น สะติ , ราศรี  เป็นต้น
4. ตั้งชื่อวันเกิด ( จรงิ ๆ นะนั่น เด่วจะขยายความทีหลังครับ)

ตอนนี้ทบทวนพยัญชนะวรรคสมัยประถมให้ขึ้นใจก่อน
ครั้นแล้ว ภาษาพม่าจพง่ายดุจพลิกฝ่ามือ (ยักษ์) นั่นเอง

แล้วลองเทียบกับพยัญชนะวรรคของพม่าดู

สองตารางไทย พม่า รวมกัน ได้ผังนี้ ที่ไกล้เคียงความสมบูรร์ที่สุด

ที่ทำสีเหลืองไว้นั้น ตามการออกเสียงพูดก็ดี เสียงอ่านก็ดี ของคนพม่า ต่างออกไป เป็นพยัญชนะอื่น ดังนี้

วรรค ก - >
 ฆ ระฆัง ออกเสียง เป็น ก (g)    ဃ
วรรค จ -> 
จ ออกเสียงเป็น ซ (โซ่)     စ
ฉ ออกเสียงเป็น ซ (โซ่ แบบเสียง z)     ဆ
ช ออกเสียงเป็น ซ (โซ่ แบบเสียง z)    ဇ
ฌ ออกเสียงเป็น ซ (โซ่ )    ဈ
วรรค ฏ -> 
ฑ ออกเสียง ด     ဍ
ฒ ออกเสียง บ     ၒ
วรรค ต ->
ถ ออกเสียง ท     ထ
ท ออกเสียง ด    ဒ
ธ ออกเสียง ด    ဓ
วรรค ป -> 
ป บางทีก็ออกเสียง บ บ้าง ป บ้าง    ပ
ภ ออกเสียงเป็น บ ใบไม้     ဘ
วรรค ย -> 
ร ออกเสียงเป็น ย (ยกเว้น ชาวยะไข่)      ရ
ส ออกเสียงเป็น ต     သ

ในคำบาลี เมื่อเขียนด้วยพยัญชนะเหล่านี้ จึงอาจอ่านออกเสียงเป็นพยัญชนะเดิมก็ได้ ถ้าเป็นคนพม่าอ่าน ก็อาจออกเสียงต่างออกไป ( ไม่ได้ผิดเพี้ยน ประการใด ) ก็แลด้วยประการฉะนี้